Μιὰ ἱστορικὴ ἀναδρομὴ στὶς σχέσεις Κίνας καὶ Παλαιστίνης καὶ στὶς σχέσεις ΕΣΣΔ / Ρωσσίας καὶ Παλαιστίνης, καὶ τὴν στάση τους ὡς πρὸς τὴν ἵδρυση  τοῦ ἀνεξάρτητου Παλαιστινιακοῦ κράτους ἀπὸ τὰ τέλη τῆς δεκαετίας 1940 ἕως σήμερα.

Στὶς 7 Ὀκτωβρίου, ἐπέτειο 50 ἐτῶν ἀπὸ τὸν νικηφόρο πόλεμο τοῦ Γιὸμ Κιποῦρ, ἡ Χαμὰς ἐκκίνησε αἰφνιδιαστικὰ ἀπὸ τὴν Γάζα μιὰ στρατηγικὴ ἐπίθεση κατὰ τῶν ἰσραηλινῶν δυνάμεων κατοχῆς, μετὰ ἀπὸ τὶς πολλαπλὲς παραβιάσεις, προκλήσεις καὶ ἱεροσυλίες στὸ σημαντικὸ γιὰ ὅλους τοὺς μουσουλμάνους τέμενος Ἀλ Ἀκσά. Ἐπιχείρησα μιὰ πρώτη ἐκτίμηση τῶν συνεπειῶν.

Τὸ ἀκόλουθο κείμενο εἶναι ἀπὸ τὶς σημειώσεις μου, μὲ τὴν μορφὴ σύντομων διαδοχικῶν ἀναρτήσεων, 10 καὶ 11 Ὀκτωβρίου 2023.

Τὸ Γκολὰν ἀναγνωρίζεται ἐπίσημα ὡς συριακὸ ἐδαφος. Ἡ ἰσραηλινὴ παρουσία ἐκεῖ, κατοχική.

Τὸ ἀκόλουθο κείμενο εἶναι ἀπὸ τὶς σημειώσεις μου, μὲ τὴν μορφὴ σύντομων διαδοχικῶν ἀναρτήσεων, 2 καὶ 3 Σεπτεμβρίου 2023.

Ἡ 15^η Διάσκεψη Κορυφῆς τῶν BRICS στὸ Γιοχάνεσμπουργκ τῆς Ν. Ἀφρικῆς, 22 – 24 Αὐγούστου, ἐν μέσῳ τῶν συνεχιζόμενων κορυφαίας σημασίας γεωπολιτικῶν ἀνακατατάξεων, ἀποτελεῖ ἕνα σημαντικὸ ὁρόσημο στὸν χρόνο.

Τὸ πετροδόλλαρο πέθανε.

Καὶ οἱ σημαντικὲς χῶρες τῆς Μ. Ἀνατολῆς, τοῦ ἀραβικοῦ κόσμου καὶ τοῦ περσικοῦ (ἄμεσα συγγενικοὶ μὲ τὸν ἑλληνικό), τὸ Ἰράν, ἡ Σαουδικὴ Ἀραβία, τὰ ΗΑΒ, καθὼς καὶ ἡ Αἴγυπτος καὶ μία χώρα ἀπὸ τὸ Κέρας, ἡ Αἰθιοπία, εἶναι ὅλες στὰ BRICS: τὰ δομικὰ στοιχεῖα τοῦ Πολυπολικοῦ Κόσμου. Μιὰ ἄλλη Διεθνὴς Τάξη ὑψώθηκε.

Ἂς τὸ γιορτάσουμε μὲ ἕνα τραγούδι.

Ἡ 11η Διάσκεψη τῆς Μόσχας γιὰ τὴν Διεθνὴ Ἀσφάλεια μὲ θέμα “Οἱ Πραγματικότητες τῆς Παγκοσμίας Ἀσφαλείας σὲ ἕναν Πολυπολικό Κόσμο”, ὅπου συμμετεῖχαν περισσότεροι ἀπὸ 800 ἐκπρόσωποι ἀπὸ 76 χῶρες. Συζητήθηκαν προβλήματα παγκόσμιας καὶ περιφερειακῆς σταθερότητας, καθὼς καὶ διάφορες πτυχὲς ἀσφαλείας στὴν Ἀσία, τὴν Ἀφρική, τὴν Μέση Ἀνατολή, τὴν Λατινικὴ Ἀμερικὴ καὶ τὴν Εὐρώπη.

Ἡ 32η Διάσκεψη τοῦ Ἀραβικοῦ Συνδέσμου διεξήχθη στὶς 19 Μαΐου 2023 στὴν Τζέντα τῆς Σαουδικῆς Ἀραβίας. Στὴν παναραβικὴ σύνοδο συμμετέχουν 22 κρατη-μέλη, πέντε χῶρες παρατηρητὲς καὶ οἱ ἀντίστοιχοι ἀρχηγοὶ κρατῶν καὶ κυβερνήσεων.

Ὁ Ἀραβικὸς Σύνδεσμος εἶχε δυὸ σημαντικὲς συνόδους κορυφῆς τὰ τελευταῖα 12 χρόνια. Ἡ πρώτη ἦταν ὅταν οἱ Ἄραβες ὑπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ Κατάρ, οἱ ὁποῖοι ἦταν ἀνίσχυροι καὶ κυριαρχούμενοι ἀπὸ τὶς ΗΠΑ, ἀπέπεμψαν παράνομα τὴν Συρία ἀπὸ τὸν Σύνδεσμο, τοῦ ὁποίου ἦταν ἰδρυτικὸ μέλος 26 χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴν ἵδρυση τοῦ κράτους τοῦ Κατάρ. Παράνομα ἐπειδὴ δὲν τήρησαν τὸν Καταστατικὸ Χάρτη τοῦ Συνδέσμου ὅτι ἔπρεπε νὰ ληφθῇ ὁμόφωνη ἀπόφαση γιὰ τὴν ἀποπομπὴ τῆς Συρίας. Ἡ δεύτερη ἦταν ἡ παρούσα, κατὰ τὴν ὁποία ἡ Συρία ἐπέστρεψε σημαίνοντας τὴν ἀποκατάσταση τοῦ Ἀραβικοῦ Σύνδεσμου ἀπὸ τὶς ΗΠΑ καὶ τὰ περιφερειακὰ κανίς τους.

Ὁ Πρόεδρος τῆς Συρίας, Μπασὰρ ἀλ-Ἀσσὰντ ἐκφώνησε μιὰ συνοπτικὴ ἀλλὰ ἄκρως σημαντικὴ ὁμιλία ποὺ θὰ ἀφήσει ἐποχή. Οἱ περισσότεροι πολιτικοὶ ἀναλυτὲς τὴν χαρακτήρισαν ὡς τὴν νικητήρια ὁμιλία τῆς Συρίας καὶ τοῦ Ἀσσὰντ μετὰ ἀπὸ 12 ἔτη μάταιων συντονισμένων προσπαθειῶν ὑπὸ τὴν ἡγεσία τῶν ΗΠΑ, τὴν συνδυασμένη συμμετοχὴ τοῦ ΝΑΤΟ καὶ τὴν συμβολὴ τῶν Ἀράβων (εἰδικὰ τοῦ Κατάρ) γιὰ τὴν ἀνατροπὴ τῆς νόμιμης συριακῆς κυβέρνησης, τὴν διάσπαση τῆς Συρίας, τὸν ἔλεγχο τῆς Δυτικῆς Ἀσίας καὶ τὴν ἀπομόνωση τῆς Ρωσσίας, τῆς Κίνας καὶ τοῦ Ἰρὰν ἀπὸ τὸν ὑπόλοιπο κόσμο.

Ὁ ρόλος καὶ συμμετοχὴ τῆς Συρίας στὸν Ἀραβικὸ σύνδεσμο εἶναι θεμελιώδη δεδομένου ὅτι ἡ Συρία εἶναι ἡ καρδιὰ τῆς ἀραβικῆς ταυτότητας καὶ βρίσκεται στὸν πυρήνα τοῦ ἀραβισμοῦ.

«Τεράστιο ρόλο στὸ γεγονὸς ὅτι δὲν συνέβη αὐτὸ [ἡ εἰρήνευση] ἔπαιξαν ἐκεῖνοι πού, στὴν πραγματικότητα, ἐπέβαλαν τὴν ἄποψή τους στὴν Οὐκρανία. Θὰ σᾶς πῶ εὐθέως ποιοὶ εἶναι. Πρόκειται γιὰ τὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς, τὶς εὐρωπαϊκὲς χῶρες καὶ τὴν Βορειοατλαντικὴ Συμμαχία γενικότερα. Ἂν δὲν ἦταν ἡ καταστροφική τους στάση, θὰ ἦταν δυνατὴ ἡ διαπραγμάτευση».

Σὲ μιὰ πολυσυζητημένη ἀποκλειστικὴ συνέντευξη στὸ ἀραβικὸ τηλεοπτικὸ δίκτυο Ἀλ Τζαζίρα, 2 Ἰουνίου 2022, ὁ Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ἀντιπρόεδρος τοῦ ρωσσικοῦ Συμβουλίου Ασφαλείας μιλάει γιὰ τὸ παρασκήνιο τῆς ἐπισιτιστικῆς κρίσης, πῶς οἱ δυτικοὶ ἐμπόδισαν τὴν εἰρήνευση στὴν Οὐκρανία τὸν Μάρτιο στὶς συνομιλίες τῆς Κωνσταντινούπολης, ποιὰ ἡ πιθανότητα πυρηνικοῦ πολέμου καὶ γιὰ τὴν ἀνάγκη μιᾶς νέας γεωπολιτικῆς ἰσορροπίας στὴν παγκόσμια ἀσφάλεια.

«Τὰ γεγονότα στὴν Οὐκρανία εἶναι σύγκρουση μεταξὺ τοῦ ΝΑΤΟ καὶ τῆς Ρωσσίας». Ὁ Νικολάι Πατροῦσεφ, γενικὸς γραμματέας τοῦ ρωσσικοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας, ἀπασφαλίζει σὲ πρόσφατη συνέντευξή του στὴν ἐφημερίδα Argumenti i Facti ἀποκαλύπτοντας τὸ παρασκήνιο ποὺ ἐλέγχει τὴν πολιτικὴ σὲ ΗΠΑ καὶ ΕΕ, καὶ ἐκτιμῶντας τὶς μελλοντικὲς γεωπολιτικὲς ἐξελίξεις μέσα στὸ 2023.

Ἡ ἔλλειψη ἀνεξαρτησίας τῶν δυτικῶν πολιτικῶν, τὰ συμφέροντα ποὺ τοὺς ἔχουν ἐξαγοράσει, τὰ μυστικὰ σχέδια ἐναντίον τῆς Ρωσσίας, ἀλλὰ καὶ οἱ δολοφονίες ἀμερικανῶν προέδρων στὸ παρελθόν, εἶναι ὁρισμένα ἀπὸ τὰ θέματα ποὺ πραγματεύεται σὲ μία ἀπὸ τὶς συγκλονιστικότερες συνεντεύξεις ποὺ ἔχει δώσει ποτὲ ὁ ἰσχυρὸς ἄντρας τῆς ρωσσικῆς ἀντικατασκοπείας καὶ ἰθύνων ἀσφαλείας τοῦ ἀμυντικοῦ μπλὸκ SCO (Ὀργανισμὸς Συνεργασίας Σαγκάης).

Ἔρχεται παράταση τῆς σύγκρουσης καὶ σταδιακὴ κλιμάκωση, ἀκόμη καὶ ἐκτὸς οὐκρανικοῦ ἐδάφους. Γιατὶ δὲν εἶναι ἐφικτὴ ἡ κατάπαυση τοῦ πυρὸς στὴν Οὐκρανία, καὶ ποιοὶ οἱ πραγματικοὶ λόγοι ποὺ ἡ Ρωσσία καὶ οἱ ΗΠΑ / ΝΑΤΟ εἶναι ἀδύνατον νὰ διεξάγουν διαπραγματεύσεις γιὰ εἰρήνευση στὴν περιοχή.