Ἑλλάδα – Ρωσσία: Ἡ ἱστορική, πνευματική καὶ πολιτισμικὴ κοινότητα. Μιὰ ἀνασκόπηση στὶς κοινὲς σελίδες τῆς ἱστορίας μας.

Τὸ κείμενο προέρχεται ἀπὸ τὴν πραγματεία τῆς Θεοδώρας Γιαννίτση, «Οἱ Ἕλληνες στὴν ἱστορία τῆς Ρωσσίας» (Μόσχα, 2020), καὶ θὰ δημοσιευτεῖ σὲ τρία μέρη. Ἐδῶ τὸ πρῶτο μέρος.

Οἱ δυτικοὶ νόμιζαν ὅτι ἀρκοῦσε μιὰ μηντιακὴ ὁμοβροντία γιὰ τὸ ΙΣΙΛ κι ὅτι ὅλοι θὰ τοὺς πίστευαν.
Δὲν εἶναι ἄλλο 1990.

Τὸ ἀκόλουθο κείμενο εἶναι ἀπὸ τὶς σημειώσεις μου, μὲ τὴν μορφὴ σύντομων ἀναρτήσεων, 27 Μαρτίου 2023.

«Περὶ τῆς θεραπευτικῆς δύναμης τοῦ ἱεροῦ ρωσσικοῦ Γενικοῦ Ἐπιτελείου».

Τὸ παρὸν ἄρθρο ἀπὸ τὸν πολεμικὸ ἀνταποκριτὴ στὸ οὐκρανικὸ μέτωπο Μαρὰτ Χαϊρούλλιν, ἔρχεται μὲ ψύχραιμες ἐκτιμήσεις πάνω στὴν ὥρα καθὼς ἡ δυτικὴ Εὐρώπη εἶναι καὶ πάλι στὰ πρόθυρα νὰ προκαλέσῃ ἕναν ἀκόμη γενικευμένο πόλεμο.

Ὁ πολιτισμικὸς καὶ θρησκευτικὸς πόλεμος τῆς Δύσης, καὶ ἡ ἀπόρριψη τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ.

Τὸ παρὸν ἄρθρο, ἀπὸ ἀξιωματοῦχο τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῆς Ρωσσίας, ἀποτελεῖ ἕνα σημεῖο-σταθμὸ στὴν ἐξωτερίκευση καὶ δημοσιοποίηση τῶν στόχων τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῆς Ρωσσίας.

“Τὸ ἀμερικανικὸ παραμύθι φθάνει στὸ τέλος του” (Американская сказка заканчивается), ἄρθρο τοῦ Ντμίτρι Ὀρέχωφ στὴν ἐπιχειρηματικὴ ἐφημερίδα Взгляд (Ἄποψη), στὶς 14 Νοεμβρίου 2023.

Δύο μοντέλα, μιὰ ἐπιλογή. Τὸ φετεινὸ APEC 2023 καὶ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς συνάντησης Ξὶ καὶ Μπάιντεν.

Στὶς 3 Νοεμβρίου καὶ τοπικὴ ὥρα 15:00 στὴν Βηρυτό τοῦ Λιβάνου μεταδόθηκε ἡ πολυαναμενόμενη ὁμιλία τοῦ γ.γ. τῆς Χεζμπολλάχ, Σαγὶντ Χασὰν Νασραλλάχ, γιὰ τὴν Παλαιστίνη καὶ τὴν εὐρύτερη περιοχὴ ὅπου ἕνας περιφερειακὸς πόλεμος εἶναι πολὺ πιθανός.

Ἀπὸ τὶς 7 Ὀκτωβρίου ὅπου ξεκίνησε ἡ αἰφνιδιαστικὴ καὶ καλὰ ὀργανωμένη ἀμυντικὴ ἐπιχείρηση τῆς νόμιμης κυβέρνησης τῆς Λωρίδας τῆς Γάζας, Χαμάς, πρὸς ἀποτροπὴ μιᾶς σχεδιασμένης ἐπίθεσης τοῦ “ἰσραήλ”, τῆς παράνομης σιωνιστικῆς ὀντότητας ποὺ ἔκανε κατοχὴ στὴν γῆ τῆς Παλαιστίνης, ἡ περιοχὴ ἔχει βυθιστεῖ σὲ μιὰ ἀποτρόπαια σύρραξη, μὲ τὰ ἐγκλήματα πολέμου τοῦ “ἰσραήλ” νὰ ἔχουν σοκάρῃ καὶ ἀηδιάσῃ τὴν διεθνὴ κοινότητα.

Ὁ Νασραλλὰχ μιλάει γιὰ τὸν ρόλο καὶ σημασία τῆς Χεζμπολλάχ, τῆς δράσης της καθὼς καὶ τῶν ἄλλων ἀντιστασιακῶν σχηματισμῶν στὴν Μέση Ἀνατολὴ ἀπὸ τὸ Ἰρὰκ καὶ τὴν Συρία, ἐξηγεῖ τὶς δυνατότητες ποὺ ὑπάρχουν καὶ τὴν ἐνδεχόμενη ἐξέλιξη τῆς σύγκρουσης ἀναλόγως τὴν κατάπαυση ἢ ὄχι τῶν εἰδεχθῶν βομβαρδισμῶν ἀμάχων καὶ ἐγκλημάτων τῆς παράνομης σιωνιστικῆς ὀντότητας στὴν Γάζα.

“'Iσραὴλ”: νίκη ἢ ἀποτυχία; Ἀποτίμηση μιᾶς προδιαγεγραμμένης πορείας.

Ἐξέταση δύο πιθανῶν σεναρίων ὡς πρὸς τὴν περιφερειακὴ σύγκρουση στὴν Ἐγγὺς καὶ Μέση Ἀνατολή, καὶ τῆς δυναμικῆς τῶν συνεπειῶν. Γιὰ ποιοὺς λόγους ἕνας πυρηνικὸς πόλεμος δὲν εἶναι πιθανὸ ἐνδεχόμενο.

Μιὰ ἱστορικὴ ἀναδρομὴ στὶς σχέσεις Κίνας καὶ Παλαιστίνης καὶ στὶς σχέσεις ΕΣΣΔ / Ρωσσίας καὶ Παλαιστίνης, καὶ τὴν στάση τους ὡς πρὸς τὴν ἵδρυση  τοῦ ἀνεξάρτητου Παλαιστινιακοῦ κράτους ἀπὸ τὰ τέλη τῆς δεκαετίας 1940 ἕως σήμερα.