Οἱ δημοσιογράφοι, ὅλοι τους συστημικοὶ καὶ μή, ἀπέκλεισαν κάθε ἀξιόλογο διανοητὴ χρόνια τώρα, κάθε σοβαρὴ φωνή, ἐπειδὴ ἤθελαν νὰ προάγουν τὶς δικές τους ἀπόψεις ἀπὸ ματαιοδοξία καὶ φθόνο. Τί ξέρει ὁ δημοσιογράφος; Τίποτα – δὲν ἔχει γνωσιακὸ ἀντικείμενο ἐξ ὁρισμοῦ. Δουλειά τους ἦταν νὰ συνδέουν τοὺς διανοητὲς (φιλόσοφους, σχολάρχες, ἢ τοὺς γνῶστες ἑνὸς πεδίου) μὲ τὸ κοινό, ὄχι νὰ παρεμβάλλονται οἱ ἴδιοι ἀφοδεύοντας τὴν ἀνοησία τοὺς ἐπὶ παντὸς ἐπιστητοῦ – ἐμποδίζοντας νὰ ρέῃ μόρφωση καὶ γνώση στὸ κοινό. Εἶναι ὅλοι τους ἔνοχοι.

Στὴν ἐποχὴ τῆς πληροφορίας μαίνεται ὁ μεγάλος πόλεμος γιὰ τὸν ἔλεγχό της. Ἐσεῖς εἴσαστε τὸ πεδίο τῆς μάχης. 

Ἡ καλὴ καὶ καθαρὴ πληροφόρηση εἶναι σημαντικὸ πλεονέκτημα. Ποτὲ μὴν τὴν ἀφήνετε σὲ χέρια τρίτων, νὰ ἀποφασίζουν τί θὰ δεῖτε καὶ τί ὄχι. Πάρτε τὸν ἔλεγχο στὰ χέρια σας, προστατεύοντας τὸ μυαλό σας καὶ τὴν ἰσορροπία σας. Κερδισμένοι θὰ βγεῖτε ἐσεῖς, καὶ ὄχι οἱ χειραγωγοί.

Ὁ Γεράσιμωφ ἀσχολήθηκε ὄχι τόσο μὲ τὴν διαμόρφωση ἑνὸς νέου δόγματος, ὅσο μὲ τὴν ἀνάλυση καὶ τὴν κριτικὴ τῶν ἐνεργειῶν τῶν δυτικῶν δυνάμεων γιὰ τὴν ἀπομάκρυνση τῶν νομίμων κυβερνήσεων στὴν Λιβύη καὶ τὴν Συρία, καθὼς καὶ μὲ τὴν ἀξιολόγηση τῶν ἐξελίξεων τῆς Ἀραβικῆς Ἄνοιξης καὶ τὴν δυνατότητα ἄμυνας ἀπέναντι σὲ τέτοιες ἐνέργειες.

Ἀπὸ τοὺς κορυφαίους στρατιωτικοὺς στοχαστὲς τῶν καιρῶν μας, ὁ Γεράσιμωφ ἀναδιαμόρφωσε τὶς Ἔνοπλες Δυνάμεις τῆς Ρωσσσίας γιὰ τοὺς πολέμους ἐπομένης γενεᾶς, ποὺ συχνὰ διεξάγονται ὡς χρωματιστὲς ἐπαναστάσεις. Ἡ χρωματιστὴ ἐπανάσταση εἶναι μιὰ πασίγνωστη ἐπιχείρηση τῶν δυτικῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν γιὰ πραξικόπημα σὲ μιὰ χώρα. Συνδυάζεται συχνὰ μὲ μία ἄλλη πιὸ σκληρὴ ἐπιχείρηση, τὸν ὑβριδικὸ πόλεμο.

Διανύουμε ἕνα στάδιο ὅπου ὁ πληροφοριακὸς πόλεμος ἀπὸ κάθε πλευρὰ εἶναι σὲ ἔξαρση, καὶ αὐτὸ σημαίνει πολὺ μεγάλη σύγχιση καὶ ἀδιάκοπο σφυροκόπημα ἐπιχειρήσεων παραπληροφόρησης, παραπλάνησης, “θορύβου” κ.o.κ.

Σὲ πεδίο μάχης ὅπου πέφτουν σφαῖρες ἀδιακρίτως, ὅποιος βρεθεῖ στὴν γραμμὴ τοῦ πυρὸς σκοτώνεται. Τὰ δυτικὰ «ΜΜΕ» (καὶ ὅλα τὰ κέντρα τους ἐκπομπῆς ψυχο-νοητικοῦ πολέμου) βαρᾶνε πλέον στὸ ψαχνό, τοὺς πάντες ἀδιακρίτως. Πανικός; Ἀπελπισία; Ψύχωση; Δὲν ξέρω καὶ δὲν ἔχει σημασία. Σημασία ἔχει ὅτι ἔχουν πιάσει τὰ «πολυβόλα» καὶ γαζώνουν, κι ὅποιον πάρει ὁ χάρος…

Διανύουμε μία πολὺ ἐπικίνδυνη περίοδο, ὅπου πολλοὶ ἐγείρονται τυφλὰ πρὸς μαζικὴ ψύχωση ἡ ὁποία ὀφείλεται ἀποκλειστικὰ στὰ «ΜΜΕ» καὶ στὴν χρήση ἀπαγορευμένων τεχνικῶν καὶ μεθόδων ψυχο-νοητικοῦ πολέμου. Οἱ δημοσιογράφοι εἶναι ἐπικίνδυνοι – ὅλοι τους. Δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνας φυσιολογικὸς ἄνθρωπος ἀνάμεσά τους.

Κινδυνεύουμε ἀπὸ τὴν κατασκοπευτικὴ ὑστερία τῶν ἡμερῶν, ποὺ ἀποτελεῖ μέρος μιᾶς εὐρύτερης ἐμμονικῆς τάσης τῆς Δύσης περὶ κατασκόπων;

Ἂς δοῦμε κάποιους ἀπὸ τοὺς πραγματικοὺς λόγους τῆς νέας μόδας. Τὶ νὰ περιμένουμε ἀπὸ τὴν ἐξέλιξη τῆς κατάστασης, ποιὸ τὸ εὐρύτερο πολιτικὸ γίγνεσθαι στὴν χώρα μας καὶ τὴν γύρω γειτονιά της, καὶ μὲ ποιοὺς τρόπους μποροῦμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὶς νέες παλαβομάρες; Ὀδεύουμε πράγματι σὲ διαίρεση τοῦ κόσμου σὲ δύο μπλόκ, ὅπως κάποιοι συμπεραίνουν, ἢ μήπως ἄλλη εἶναι ἡ κατάσταση ποὺ διαμορφώνεται πραγματιστικά;

Ἡ χρωματιστὴ ἐπανάσταση εἶναι μιὰ πασίγνωστη ἐπιχείρηση τῶν δυτικῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν γιὰ πραξικόπημα σὲ μιὰ χώρα. Συνδυάζεται συχνὰ μὲ μία ἄλλη πιὸ σκληρὴ ἐπιχείρηση, τὸν ὑβριδικὸ πόλεμο.

Παρότι ἀκοῦμε συχνὰ αὐτοὺς τοὺς ὅρους, ὁ τρόπος ἐκτέλεσης αὐτῶν τῶν ἐπιχειρήσεων εἶναι ἐν πολλοῖς ἄγνωστος στοὺς περισσότερους ἀνθρώπους. Μὲ τὴν ἀφορμὴ τῶν πρόσφατων ὑποκινούμενων ταραχῶν στὸ Ἰράν, παρουσιάζεται ἕνα σύντομο ἀλλὰ σαφὲς ἐγχειρίδιο χρήσης.

Ποιὰ τὰ γεγονότα καὶ τὸ παρασκήνιο στὴν δολοφονία τῆς δημοσιογράφου Ντάρια Ντούγκιν;

Τὸ μόνο βέβαιο ἦταν ὅτι δὲν ἐπρόκειτο γιὰ ἐπίθεση στὸν ἴδιο τὸν Ντούγκιν, ἕναν περιθωριακὸ ψευδο-διανοούμενο τοῦ ὁποίου οἱ ἀπόψεις εἰσέπρατταν σταθερὰ μεγάλη καὶ γενικευμένη ἀδιαφορία ὅλα αὐτὰ τὰ ἔτη.

Ἡ 6^η φάλλαγα τῶν ψευτoπατριωτῶν: τὰ μπόργκ τῆς ἡττοπάθειας, τοῦ ζόφου, τῆς διαβολῆς, καὶ τῆς ἀπόλυτης παράδοσης.

Ὑπάρχει ἕνα ἀνέκδοτο, γιὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ εἶχε καθήσει ἕνα μῆνα στὸ κελί τῆς φυλακῆς του μέχρι ποὺ μιὰ ἡμέρα πρόσεξε ὅτι τοῦ ἔλειπε ὁ ἕνας τοῖχος…

Δὲν ὑπάρχουν καταληκτικῶς πολλὲς ἀναγνώσεις σὲ ὅλο αὐτὸ ποὺ συμβαίνει γύρω μας, ἐντὸς κι ἐκτὸς χώρας. Μία εἶναι ἡ ἀνάγνωσις: ἤ Ἐλεύθερος ἤ …τίποτα!!!
— Γράφει ἡ Φιλονόη.