Οἱ Ἕλληνες ὄχι μόνον δὲν ἐπιτρέπεται, ἀλλὰ δὲν ἔχουν καὶ καμμίαν ἀνάγκην νὰ καταφεύγουν καὶ νὰ ζητοῦν μαθήματα πολιτικῆς ἀρετῆς καὶ κοινωνικῆς κυρίως συγκροτήσεως ἢ διδάγματα περὶ ἠθικῆς καὶ καλοῦ καὶ ὡραίου ἀπὸ τοὺς ἄλλους, ἀπὸ τοὺς ξένους, ἐὰν ἀντιληφθοῦν τὴν ἀξίαν των καὶ ἐκτιμήσουν ὅσον πρέπει τὰς παραδόσεις των, καὶ τὴν γένει πνευματικὴ κληρονομίαν των.
Οἱ Ἕλληνες εἶναι ἐκεῖνοι οἵτινες ἐδίδαξαν τὴν ἀνθρωπότητα ὄχι μόνον πῶς πρέπει νὰ ζῇ καὶ νὰ σκέπτεται ἀλλὰ καὶ πῶς πρέπει νὰ πολιτεύεται ἐὰν θέλῃ νὰ σταδιοδρομήσῃ καὶ νὰ προαχθῇ ὡς ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
Ἀρκετοὶ ἀπὸ τοὺς ἰθύνοντας Ἕλληνας τῆς ἐποχῆς μας, ὄχι μόνον ἔχουν περιφρονήσει, ἀλλὰ καὶ κακομεταχειρίζονται κυριολεκτικῶς τὴν ἀσύγκριτον πνευματικὴν κληρονομίαν μας, τὴν ὁποίαν ἴσως νὰ θεωροῦν καὶ ὡς δυσβάστακτον βάρος, διὰ τὸν λόγον δὲ αὐτὸν προφανῶς καὶ τὴν ἀπελάκτισαν.
Ἐπηρεαζόμενοι οὖτοι, παρασυρόμενοι καὶ κατευθυνόμενοι περισσότερον ἀπὸ τὰς οὐτοπιστικὰς θεωρίας τῶν νεωτέρων δῆθεν κοσμοδιορθωτῶν, ποὺ εἶναι ἀδύνατον νὰ ἐφαρμοσθοῦν ἐπὶ ἐλευθέρων ἀνθρώπων, δὲν ἀντελήφθησαν ὅπως καὶ ὠρισμένοι ἀπὸ τοὺς συμπατριώτας μας, ποὺ ἔχουν παρασυρθῇ καὶ θαυμάζουν τὰς καινοφανεῖς αὐτὰς θεωρίας, ἐκ τῶν ὁποίων προῆλθον τὰ νεώτερα πολιτικοκοινωνικὰ συστήματα, ὅτι αἱ θεωρίαι αὕται δὲν εἶναι διόλου νέαι καὶ διάφοροι ἀπὸ τὰς ἀπόψεις τῶν σοφιστῶν καὶ τῶν φιλοσόφων τῆς παρακμῆς, ποὺ κατέστρεψαν καὶ ὑπεδούλωσαν τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα καὶ ποὺ δὲν ἀποκλείεται νὰ καταστρέψουν καὶ νὰ ὑποδουλώσουν καὶ τὴν σημερινήν, ἐνῶ ταυτοχρόνως ὑπονομεύουν καὶ διαλύουν ὅπως εἶναι τοῦτο ἀρκετὰ ἐμφανὲς καὶ τὰς συγχρόνους δῆθεν προοδευτικὰς κοινωνίας καὶ πολιτείας.
Ἡ Ἑλλάς διὰ νὰ ὀρθοποδήσῃ καὶ νὰ σταδιοδρομήσῃ δὲν ἔχει ἀνάγκην νὰ εἰσαγάγῃ ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸν οἰκονομικοπολιτικὰ καὶ κοινωνικὰ συστήματα, διότι τὰ συστήματα αὐτὰ ἦσαν ἀρκετὰ γνωστὰ καὶ κατὰ τὴν ἀρχαίαν ἐποχήν, ἀλλὰ ἐχρεωκόπησαν καὶ τότε ἐκεῖ ὅπου ἐφηρμόσθησαν, ὁπως ἀναφέρει καὶ ἡ ἱστορία, οἱ δὲ Λαοὶ ποὺ τὰ εἶχον δεχθῆ κατήντησαν ἀπὸ ἐλεύθεροι δοῦλοι.
Συνεπῶς διὰ νὰ ἀντιμετωπισθοῦν αἱ σκοτειναὶ σκευωρίαι καὶ αἱ καταφανεῖς δολοπλοκίαι τῶν ξένων μεγάλων φίλων μας ἀλλὰ καὶ τῶν ἐντοπίων ἐχθρῶν μας, ποὺ ἐπιδιώκουν νὰ μᾶς ἀφανίσουν, δὲν χρειάζεται παρὰ ΟΜΟΝΟΙΑ, ΕΡΓΑΣΙΑ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΣ καὶ ΠΙΣΤΙΣ εἰς τὴν δυναμοκότητα τῆς ἀθανάτου αὐτῆς φυλῆς, ὁπότε οἱ ξένοι, ποὺ ἐπιδιώκουν νὰ μᾶς ἐκμηδενίσουν, θὰ ἀντιληφθοῦν ὅτι δὲν εἶναι καὶ τόσον εὔκολον νὰ μᾶς ἀποπνίξουν καὶ ὅτι εἶναι τουλάχιστον ἀνίσχυροι, ὅπως διδάσκει ἡ Ἱστορία μας, νὰ δαμάσουν τὴν αἰωνίαν καὶ ἀκατάβλητον αὐτὴν φυλήν, διότι ἡ φυλὴ αὐτὴ εἶναι ἐκείνη, ἡ ὁποία ἐδημιούργησε τὸν πολιτισμὸν διὰ τὸν ὁποῖον ὑπερηφανεύονται οἱ σημερινοὶ δῆθεν πολιτισμένοι φίλοι μας, λησμονοῦντες ὅτι αὐτὴ ἡ φυλὴ τοὺς ἀνέσυρεν ἀπὸ τὴν βαρβαρότητα!
Λέξεις σκληραὶ ἀλλὰ ἁρμόζουσαι διὰ ἀχαρίστους καὶ ὑποκριτάς, διότι πάντοτε τοιοῦτοι ὑπῆρξαν αὐτοὶ ποὺ παριστάνουν καὶ σήμερον τοὺς φίλους μας ἐμφανῶς ἐνῶ ἐκ τῶν ὄπισθεν συστηματικῶς μᾶς ὑπενόμευαν καὶ μᾶς ὑπονομεύουν, ὅπως μᾶς διδάσκει τόσον ἡ παλαιὰ ὅσον καὶ ἡ πρόσφατος ἱστορία μας.
Ἀλλὰ καὶ οἱ Νεοέλληνες, οἱ συμπατριῶτες μας, δὲν πρέπει νὰ ἀγνοοῦν ὅτι ὑπέρτατον ἀγαθὸν τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἐλευθερία, ὅπως διεκήρυξαν οἱ πρόγονοί μας καὶ ὄχι ὁ εὐδαιμονισμὸς πρὸς τὸν ὁποῖον μᾶς παρασύρουν καὶ εἰς τὸν ὁποῖον μας ἐξωθοῦν οἱ ξένοι δῆθεν φίλοι μας καὶ οἱ ἐντόπιοι ἐχθροί μας, ὁπότε δὲν ἀποκλείεται νὰ ἀπωλέσωμεν τὸ ὑπέρτατον αὐτὸ ἀγαθόν, τὴν ἐλευθερίαν μας.
Ἡ τακτικὴ τῆς ὑπακοῆς καὶ τῆς ὑποταγῆς ποὺ ἀκολουθοῦμεν ἔναντι ἐχθρῶν καὶ φίλων μας, εἶναι ἐπαίσχυντος ραγιαδισμὸς καὶ ἀσύμφορος καὶ ἀδύναμος μέθοδος ὑπερασπίσεως τῶν συμφερόντων ἑνὸς ἐλευθέρου Ἔθνους, ἑνὸς ἐλευθέρου Λαοῦ, ἀφοῦ εἰς τὴν ἀτομικὴν ἐποχὴν ποὺ ζῶμεν ἐὰν ὑπάρξῃ φαντασία καὶ θάρρος εἶναι δυνατὸν νὰ ἀνεύρωμεν φίλους ἴσως μακρυνοὺς ἀλλὰ περισσότερον εἰλικρινεῖς καὶ συμμάχους ὀλιγώτερον ἰδιοτελεῖς.
Κατευθυνόμεναι ἑκάστοται αἱ Κυβερνήσεις τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς κατὰ τὴν νεωτέραν κυρίως ἐποχήν, ἀπὸ τοὺς Διεθνιστὰς Σιωνιστὰς καὶ Νεομεσσιανιστάς… ποὺ ἔχουν ἐπιτύχει περισσότερον σήμερον, λόγω τῆς οἰκονομικῆς των ἰσχύος νὰ ἐλέγχουν καὶ νὰ ἐπηρεάζουν, ὅπως εἶναι γνωστὸν τὴν διεθνῆ οἰκονομίαν, τὸν διεθνῆ Τύπον καὶ τὰ μέσα ἐπικοινωνίας καὶ διαφωτίσεως τῶν διαφόρων χωρῶν τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀμερικῆς, ὄχι μόνον συστηματικῶς ἀντιδροῦν σὲ κάθε προσπάθεια ἀνορθώσεως τῆς Ἑλλάδος καὶ καταπολεμοῦν διεκδικήσεις τῶν δικαίων της, ἀλλὰ καὶ ἐπιδιώκουν ἐπιμόνως νὰ ἐξαφανίσουν καὶ νὰ ἀποπνίξουν καὶ αὐτὴν τὴν Ἑλληνικὴν φυλὴν ἐὰν δυνηθοῦν.
Πρέπει ὅμως νὰ τονισθῇ ὅτι τὸ πλῆθος τῶν ἀτόμων τῆς Ἑβραϊκῆς φυλῆς, εἶναι ἀμέτοχον τῶν καταχθονίων ἀνθελληνικῶν αὐτῶν ἐπιδιώξεων τῶν Σιωνιστῶν καὶ τῶν Νεομεσσιανιστῶν, ποὺ σχεδιάζονται εἰς τὰ σκοτεινὰ παρασκήνια τῆς διεθνοῦς πολιτικῆς.
Ὁ κατώτερος ἀντίπαλος πάντα στὸ ἐπίπεδό του θὰ παίζει· τὸ χαμηλὸ
Εἶναι πρὸς τούτοις γνωστὸν καὶ αὐταπόδεικτον ὅτι καὶ ἡ Ἑλληνικὴ Ἱστορία ἔχει πολλαπλῶς καὶ διαφοροτρόπως παραποιηθῆ καὶ διαστραφῆ καὶ ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τοῦ Ἡροδότου ἀκόμη ὑπὸ τῶν διαφόρων ξένων δῆθεν εἰδικῶν ἐρευνητῶν καὶ συγγραφέων, τὰ δὲ διδάγματα τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων σοφῶν καὶ αἱ διαπιστώσεις των ἢ σκοπίμως ἠγνοήθησαν ἢ παρερμηνεύθησαν ἀπὸ ὡρισμένους νεωτέρους ξένους κυρίως συγγραφεῖς ἢ ἐχρησιμοποιήθησαν χωρὶς καμμίαν ἐντροπὴν παρ’ αὐτῶν ὡς ἰδικαί των ἀπόψεις, θεωρίαι καὶ διαπιστώσεις.
…Εἶναι καιρὸς πλέον νὰ συνειδητοποιήσωμεν τὴν ἀλήθειαν, τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ ξένοι ὄχι μόνον μᾶς φθονοῦν καὶ μᾶς μισοῦν ἐπειδὴ εἴμεθα οἱ εὐεργέται των, ἀλλὰ καὶ διότι μᾶς φοβοῦνται. Διότι ἐὰν ἀφυπνισθῶμεν καὶ ὁμονοήσωμεν, τίποτε δὲν ἐμποδίζει νὰ γίνωμεν ἀντάξιοι τῶν προγόνων μας, ἀφοῦ ὡς ἔχομεν ἀποδείξει καὶ ἡμεῖς οἱ νεώτεροι, ὅταν θελήσωμεν, οὔτε εὐφυΐας, οὔτε εὐψυχίας στερούμεθα…
Εἴμεθα ἡ Φυλή, ὁ Λαός, ποὺ ἔχει διακριθῆ διὰ τὴν εὐψυχίαν του καὶ ποὺ ἐδίδαξεν τὴν ἀνθρωπότητα μὲ τοὺς ἀκατάβλητους ἀγῶνας του, ὅτι τὸ εὐγενέστερον, τὸ ὡραιότερον καὶ ὑψηλότερον συναίσθημα τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἐλευθερία καὶ ὅτι ἡ Δικαιοσύνη, ἡ ὑποταγὴ εἰς τὸν Νόμον, ἡ πολιτικὴ καὶ κοινωνικὴ ἀρετὴ εἶναι αἱ ἀνωτεραι ἠθικαὶ ἀρχαὶ καὶ ἀξίαι ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν τῶν ὁποίων ἐσταδιοδρόμησαν, προήχθησαν καὶ ἐθεμελιώθησαν αἱ πολιτεῖαι καὶ αἱ κοινωνίαι τῶν ἐλευθέρων ἀνθρώπων καὶ ἐδημιουργήθη ὁ πραγματικὸς πολιτισμός.
Ἀντιθέτως οἱ κυρίως ἐχθροί μας, ἐπειδὴ ἔζησαν καὶ ἐξελίχθησαν ὡς φυλαὶ ὑπὸ ἀνελεύθερα καθεστῶτα εἶχον ἔμφυτον τὴν συναίσθησιν τῶν δούλων καὶ διὰ τὸν λόγον αὐτὸν εἶναι ὕπουλοι καὶ δροῦν περισσότερον εἰς τὸ σκοτεινὸν παρασκήνιον. Ἔχοντες τὴν ψυχὴν τῶν δούλων εἶναι φυσικὸν νὰ στεροῦνται θάρρους καὶ εὐψυχίας.
Καὶ εἶναι μὲν ἐπικίνδυνοι οἱ ἐχθροί μας, διότι εἶναι ὕπουλοι, ἐπαναλαμβάνομεν, ὄχι ὅμως καὶ ἀκατανίκητοι. Ἀκατανίκητος εἶναι, ὅπως ἔχει ἀποδείξει ἡ ἱστορία, ἡ ἀθάνατος καὶ ἀδάμαστος φυλὴ τῶν Ἑλλήνων ὅταν ὁμονοεῖ καὶ δὲν προσφέρεται ὡς εὔκολον θῦμα εἰς τοὺς ἐχθρούς της.
Κι ἂς μὴν παραπλανηθοῦν ἢ παρασυρθοῦν νὰ πιστεύουν οἱ διάφοροι ἄσπονδοι φίλοι μας ἢ οἱ ἠλίθιοι ἐχθροὶ μας, ὅτι ἡ ἐπίδρασις ἑνὸς οἰουδήποτε εὐδαιμονισμοῦ, ὅπως τοῦ σημερινοῦ, ἢ ἡ διαβρωτικὴ μέθοδος διαφόρων ψεύτικων καὶ δολίων ἰδεολογιῶν ποὺ συνήγειρον παλαιότερον καὶ συνεγείρουν καὶ τοὺς καθυστερημένους καὶ ἀμαθεῖς ἢ ἐνθουσιώδεις καὶ ἀφελεῖς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς μας, εἶναι ἰκαναὶ νὰ διαφθείρουν καὶ νὰ ἐξουθενώσουν πλήρως τὴν Ἑλληνικὴν ψυχήν.
Διότι εἰς τὴν κατάλληλον στιγμήν, ὅταν θὰ θιγεῖ τὸ φιλότιμο, τὸ ἰδιαίτερον αὐτὸ καὶ μοναδικὸν γνώρισμα τοῦ Ἕλληνος καὶ διεγερθεῖ, ἀπὸ οἰανδήποτε πρόκλησιν ἡ Ἐθνικὴ του συνείδησις, ἡ ἀκατανίκητη, ἡ τιτανική, ἡ φοβερὰ αὐτὴ δύναμίς του, ποὺ τὸν παρόρμησε, τὸν παρορμᾶ καὶ τὸν ὡθεῖ εἰς ἀπίστευτες ἐκδηλώσεις, θὰ ἀποδειχθῆ καὶ σήμερον καὶ αὔριον καὶ πάντοτε, ὅπως συνέβη καὶ τοῦτο καὶ κατὰ τὸ διάστημα τῶν χιλιετερίδων, ποὺ ὑπῆρξεν, ὑπάρχει καὶ θὰ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ αἰώνια φυλή, ὅτι οὔτε διαφθείρεται οὐσιαστικῶς, οὔτε δαμάζεται τελικῶς, οὔτε ὑποτάσσεται ὁριστικῶς, ἐπειδὴ ἔχει γαλουχηθῆ, διαποτισθῆ, ἐμπνέεται, ὀδηγεῖται καὶ κατευθύνεται ἀπὸ τὸ πνεῦμα, ἀπὸ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰ ἰδεώδη τοῦ ἀρχαίου Ἑλληνικοῦ πνεύματος, τὸ ὁποῖον εἶναι ἀδάμαστον, ἀδιάφθορον καὶ ἀθάνατον καὶ διὰ τοὺς λόγους αὐτούς, ὅπως καὶ ἡ Ἐλευθερία, οὔτε συλλαμβάνεται, οὔτε ὑποκύπτει, οὔτε ἀποθνήσκει!!…
Τὰ γραπτὰ αὐτὰ ἐπιλέχθησαν ἀπὸ τοὺς τόμους “Ἀρχαῖον Ἑλληνικὸν Πνεῦμα” (1974) καὶ “Ὀρφικά” (1984), τῆς ἐγκυκλοπαίδειας Νεώτερον Ἐγκυκλοπαιδικὸν Λεξικὸν “Ἡλίου”, διευθ. ἐκδ. Ἰωάννης Πασσᾶς.
Μὲ τὸ γενικὸ ὄνομα ΗΛΙΟΣ ὀνομάζεται ἑλληνικὴ ἐγκυκλοπαίδεια τῆς ὁποίας ὁ πλήρης τίτλος εἶναι Νεώτερον Ἐγκυκλοπαιδικὸν Λεξικὸν “Ἡλίου” (σὲ ἀντιδιαστολὴ τοῦ παλαιότερου ἑβδομαδιαίου περιοδικοῦ Ἑβδομαδιαία Ἐγκυκλοπαιδικὴ Ἐπιθεώρηση – Ὁ Ἥλιος, ποὺ ἦταν καὶ ὁ ὁμώνυμος ἐκδοτικὸς οἶκος τῆς ἐγκυκλοπαίδειας). Ἡ πρώτη ἐκδοσις ἤρχισε ἐν Ἀθήναις τὸ 1945 καὶ ἡ δεύτερη ἔκδοσις ὁλοκληρώθη τὸ 1960. Εἶναι ἐκτάσεως 18 τόμων, γραμμένη εἰς ἀπλὴν καθαρεύουσα περιέχοντας ὅμως πολλὰς ἀρχαΐζουσας λέξεις, ὁ δὲ τελευταῖος τόμος ἀποτελεῖ συμπλήρωμα (ἔως 1960). Διευθύνων ἐκδότης τῆς Ἐγκυκλοπαιδείας τοῦ Ἡλίου ὁ Ἰωάννης Πασσᾶς τοῦ Δημητρίου (1899-1987), Ἕλλην δημοσιογράφος καὶ διανοητής.