Ἡ ἱστορία τοῦ Β′ΠΠ στὴν Δύση ἀποτέλεσε πεδίο παραποίησης καὶ ἀνακριβειῶν εἰδικὰ ἀπὸ τὶς ΗΠΑ, ἀλλὰ καὶ τὸ ΗΒ, ἐπειδὴ στὴν μεταπολεμικὴ περίοδο ἔκτισαν τοὺς ἰσχυρισμούς τους περὶ τῆς ἀνωτερότητος τοῦ δυτικοῦ μοντέλου τους πάνω στὴν καπήλευση τῆς νίκης τῶν Σοβιετικῶν ἐπὶ τοῦ Γ′ Ράιχ.
Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς 78ου ἐπετείου τῆς Σοβιετικῆς νίκης ἐπὶ τῶν Ναζί, 9 Μαΐου 1945, προτείνουμε τὴν διάσημη σειρὰ τῶν 5 ἐπικῶν ταινιῶν σκηνοθεσίας Γιούρι Ὀζέρωφ 1967 – 1972 (ὑποτιτλισμένη στὰ ἀγγλικά), μὲ σημαντικὲς ἱστορικὰ πτυχὲς καὶ γεγονότα τοῦ Β′ΠΠ.
Ἡ Ἀπελευθέρωση (Liberation, Osvobozhdenie / Освобождение)
ΜΙΑ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΣΕΙΡΑ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ
Ξεχάστε τὸ Χόλυγουντ, ἐδῶ εἶναι πάνω ἀπὸ 7,5 ὧρες πολεμικὲς ταινίες, μὲ ἐκπληκτικὲς σκηνὲς μάχης, δραστηριότητες ἐπιτελείων καὶ μυστικῶν υπηρεσιῶν, δράση στὸ μέτωπο καὶ τὰ μετόπισθεν, καὶ πολλὲς ἱστορικὲς λεπτομέρειες μὲ τοὺς στρατηγοὺς καὶ τὶς στρατιὲς ποὺ ἔλαβαν μέρος, τόσο τῶν Σοβιετικῶν ὅσο καὶ τῶν Γερμανῶν Ναζί.
Κάθε ἕνα ἀπὸ τὰ πέντε μέρη πραγματεύεται μιὰ ξεχωριστὴ μεγάλη ἐκστρατεία τοῦ ἀνατολικοῦ μετώπου.
1. Ἡ Πύρινη Προμετωπίδα (The Fire Bulge)
Τὸ Στάλινγκραντ ἔχει τελειώσει. Οἱ Ναζὶ ἐκπονοῦν τὴν Ἐπιχείρηση Σίταντελ (Operation Citadel), συγκεντρώνοντας τὶς δυνάμεις τους γιὰ μιὰ ἀποφασιστικὴ μάχη: Ἰούλιος 1943, ἀρχίζει ἡ σφοδρὴ μάχη στὸ Κούρσκ ἀκολουθούμενη ἀπὸ τὴν Ἐπιχείρηση Κουτούζωφ (Operation Kutuzov). Ἦταν ἡ μεγαλύτερη μάχη τεθωρακισμένων ἁρμάτων στὴν ἱστορία τοῦ Β′ Παγκοσμίου Πολέμου.
2. Ἐπέλαση (Breakthrough)
Τὸ δεύτερο μέρος περιγράφει τὴν μάχη στὸν Δνείπερο: Σεπτέμβριος 1943. Ἀπελευθερώνεται τὸ Ὀριόλ καὶ τὸ Μπελγκόροντ, και οἱ Γερμανοὶ ἐγκαταλείπουν τὸ Χάρκοβο. Ἀκολουθεῖ ἡ διάβαση τοῦ Δνείπερου, καὶ ἡ δημιουργία ἑνὸς ψεύτικου προγεφυρώματος στὴν δεξιά ὄχθη του, προκειμένου νὰ τραβήξῃ μεγάλες δυνάμεις τῶν Γερμανῶν σ’ αὐτό. Ἡ κύρια διάβαση τῶν Σοβιετικῶν στρατευμάτων ἦταν ἀλλοῦ. Γίνεται ἡ συνάντηση Στάλιν, Ρούζβελτ, Τσῶρτσιλ στὴν Τεχεράνη.
3. Κατεύθυνση τοῦ Κύριου Πλήγματος (Direction of the Main Blow)
Τὸ τρίτο μέρος ἀναφέρεται στὴν ἐπιχείρηση Μπαγκρατιόν (Operation Bagration): ἀνοιξη 1944. Ἡ ἀνώτατη διοίκηση τοῦ Σοβιετικοῦ στρατοῦ διερευνᾶ τὶς πιθανὲς κατευθύνσεις γιὰ τὴν κύρια ἐπιθετικὴ ἐπιχείρηση τοῦ ἔτους, ποὺ προγραμματίζεται τὸ καλοκαίρι. Ὁ Στρατηγὸς Ζούκωφ μελετᾶ τὴν πιθανότητα τῆς Λευκορωσσίας, καὶ μετὰ ἀπὸ διαβουλεύσεις οἱ Σοβιετικοὶ ἀναπτύσσουν τὸ σχέδιο γιὰ τὴν ἐπιχείρηση Μπαγκρατιόν. Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς μεγάλης κλίμακας συγκρούσεων τῆς ἐπιχείρησης αὐτῆς ἦταν ἡ πλήρη ἀπελευθέρωση τῆς Λευκορωσσίας ἀπὸ τὰ ναζιστικὰ στρατεύματα καὶ ἡ ἀπελευθέρωση μέρους τῶν χωρῶν τῆς Βαλτικῆς καὶ τῆς Πολωνίας.
4. Ἡ Μάχη τοῦ Βερολίνου (The Battle of Berlin)
Τὸ τέταρτο μέρος εἶναι ἡ μάχη τοῦ Βερολίνου τὸ 1945 καὶ οἱ τελευταῖοι μῆνες τοῦ πολέμου. Εἶναι οἱ κρίσιμες ἡμέρες γιὰ τὴν μοίρα τῆς ὑποδουλωμενης Εὐρώπης. Ὁ Στάλιν διατάσσει νὰ ἐπισπευθῇ ἡ επίθεση Βιστούλα – Ὄντερ, προκειμένου νὰ ἀνακουφιστοῦν οἱ Σύμμαχοι, ποὺ ἦταν σὲ ἀπελπιστικὴ θέση στὴν Γαλλία. Μὲ ἐντολή τοῦ Χίτλερ, ὁ Χίμλερ στέλνει στὴν Βέρνη τὸν ἀρχηγὸ τοῦ ἐπιτελείου τῶν SS Κάρλ Βόλφ γιὰ νὰ διαπραγματευτῇ μὲ τὸν Ἄλεν Ντάλες.
Πραγματοποιεῖται ἡ Διάσκεψη τῆς Γιάλτας. Ἐκεῖ, ὁ Στάλιν γνωστοποιεῖ στὸν Τσῶρτσιλ καὶ τὸν Ρούσβελτ ὅτι εἶναι ἐνήμερος γιὰ τὶς μυστικὲς συναλλαγές τους μὲ τὸν εχθρό (ἀναφερόμενος στὴν συνάντηση Ντάλες καὶ Βόλφ). Οἱ δυνάμεις τοῦ Στρατηγοῦ Ζούκωφ διασχίζουν τὸν Ὄντερ καὶ πλησιάζουν τὸ Βερολίνο. Οἱ Σοβιετικοὶ καὶ οἱ Πολωνοὶ εἰσβάλλουν στὸ Τιργκάρτεν (Tiergarten).
5. Ἡ Τελευταία Ἐπίθεση (The Last Assault)
Τὸ πέμπτο μέρος εἶναι ἡ ἔφοδος στὸ Ράιχσταγκ, ἠ μάχη γιὰ κάθε δωμάτιο, κάθε ὄροφο. Στο Βερολίνο, διεξάγονται ἀκόμη μάχες μὲ πεζικὸ καὶ πυροβολικό. Ὁ Χίτλερ εἶναι ἤδη στὸ καταφύγιο, ὅπου παντρεύεται τὴν Εὕα Μπράουν καὶ κατόπιν τὴν σκοτώνει καὶ αὐτοκτονεῖ ὁ ἴδιος. Τὸ λάβαρο τῆς Νίκης ὑψώνεται στὸν τροῦλο τοῦ Ράιχσταγκ, ἡ φρουρὰ τοῦ Βερολίνου παραδίδεται ἄνευ ὅρων καὶ ἕνα τεράστιο πλῆθος στρατιωτῶν τοῦ Ἐρυθροῦ Στρατοῦ πανηγυρίζουν.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Στὴν φετεινὴ ἐπέτειο τῆς 9ης Μαΐου εἴδαμε ἀνοιχτὰ καὶ ἀπροκάλυπτα πλέον τὴν χρόνια καπήλευση τῆς ἱστορικῆς νίκης τῶν Σοβιετικῶν κατὰ τοῦ ναζισμοῦ καθὼς καὶ τὸν ἱστορικὸ ρεβιζιονισμὸ νὰ λαμβάνουν ἀκραῖες διαστάσεις ἀπὸ τὶς ΗΠΑ – ποὺ οὐδέποτε ἀντιμετώπισαν τὴν Βέρμαχτ κατὰ τὴν ἰσχυρή της περίοδο 1941 – 1942 καὶ μπῆκαν στὸν πόλεμο μόλις τὸ 1944 ἀφότου εἶχε συντριβεῖ ὁ κύριος ὄγκος τῶν δυνάμεων τοῦ Ἄξονος. Αὐτὸς ποὺ μπαίνει τελευταῖος στὸν καυγά, καυχιέται τὸ περισσότερο, ὅπως λέει μιὰ παροιμία.
→ Δεῖτε σχετικά: David M. Glantz, The Soviet-German War 1941 – 1945: Myths and realities: A survey essay, 2001.
Ὅσο γιὰ τὴν κατάπτυστη στάση τῶν διαφόρων ἀνθρωπάκων ἐπικεφαλῆς τῆς ΕΕ – ποὺ ἔφθασε μέχρι γελοῖες ἀπόπειρες μετονομασίας τῆς ἐπετείου τῆς νίκης σὲ …“ἡμέρα Εὐρώπης” καὶ μὲ τὴν φὸν ντέρ-κάτι νὰ ἐπισκέπτεται τὸ ναζιστικὸ καθεστὼς τοῦ Κιέβου – αὐτὴ ἀποτέλεσε ἀληθινὴ ντροπὴ γιὰ ὅλους μας. Ὁ ἀπόστρατος στρατιωτικὸς τοῦ Σοβιετικοῦ Ναυτικοῦ καὶ γνωστός συγγραφέας στρατιωτικῶν βιβλίων, Ἀντρέι Μαρτυάνωφ, μὲ τὴν χαρακτηριστική του ὀξυδέρκεια ἔγραψε ἕνα ἐξαιρετικὸ ἄρθρο τὴν παραμονὴ τῆς ἐπετείου, καὶ ἀξίζει νὰ τὸ διαβάσῃ κανεῖς ὁλόκληρο.
«Τοὺς ἀπελευθερώσαμε ἀπὸ τὸν φασισμὸ καὶ δὲν θὰ μᾶς συγχωρέσουν ποτὲ γι’ αὐτό»
Αὐτὸς ὁ περίφημος ἀστεϊσμὸς τοῦ Ζούκωφ ἦταν προφητικός. Ὅλα βγῆκαν ἀληθινά. Οἱ Γερμανοὶ μισοῦν τοὺς Ρώσσους ἐπειδὴ ὑπέστησαν μία συντριπτικὴ ἧττα τὸ 1945. Οἱ δυτικὲς “δημοκρατίες” μισοῦν τὴν Ρωσσία, μὲ τὴν Σοβιετικὴ Ἕνωση νὰ εἶναι μία ἱστορικὴ Ρωσσία, ἐπειδὴ γνωρίζουν ποιὸς πραγματικὰ νίκησε τὶς δυνάμεις τοῦ Ἄξονα καὶ ἐπειδὴ ἡ στρατιωτικὴ μυθολογία τῆς Δύσης ἔχει τὶς ρίζες της σὲ ἰσχυρισμοὺς κλεμμένης ἀνδρείας ὅτι ἦταν οἱ ΗΠΑ ποὺ νίκησαν τὸν ναζισμό. Συνεχίζουν νὰ ξαναγράφουν τὴν ἱστορία, σήμερα, τὴν παραμονὴ τῆς Ἡμέρας τῆς Νίκης τῆς 9ης Μαΐου.
…Ἅ, ναί, ἐκεῖνοι οἱ παράπλευροι ὑπάνθρωποι οἱ Ροῦσκι, ποὺ ΕΠΙΣΗΣ πῆραν μέρος στὴν “ἀπελευθέρωση” καταστρέφοντας τὸ 80% τῆς ἀφρόκρεμας τῶν δύναμεων τοῦ Ἄξονος καὶ κατεδαφίζοντας τὴν ἐφιαλτικὴ μηχανὴ δουλείας καὶ θανάτου τοῦ γερμανικοῦ ἐθνικοσοσιαλισμοῦ. Ἀλλὰ ποιὸς νοιάζεται. Μπορεῖτε νὰ διαβάσετε ἐτοῦτο τὸ ψευδο-ἀκαδημαϊκὸ σχιζοφρενικὸ κομμάτι τοῦ διδάκτορα Ματτίας Ὄππερμαν (Matthias Oppermann) καὶ θὰ σᾶς δώσει μία καλὴ εἰκόνα γιατί δὲν ὑπάρχει τίποτα νὰ συζητήσουμε μὲ τὴν Δύση. Τί μπορεῖ νὰ συζητήσῃ κανεὶς μὲ ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν ἐπηρεαστεῖ ἀπὸ τὴν “ἱστορία” τοῦ Ἄντονυ Μπῆβορ (Anthony Beavor), τῆς Ἂνν Ἄππλμπαουμ (Anne Applebaum) ἢ αὐτοῦ τοῦ Γερμανοῦ “ὑπερασπιστῆ” τοῦ φιλελευθερισμοῦ. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ ἡ ἐπιθυμία νὰ χαλάσουν στοὺς Ρώσσους τὴν παρέλαση τῆς Ἡμέρας τῆς Νίκης στὴν Κόκκινη Πλατεῖα εἶναι τόσο ἀκαταμάχητη – ἡ συλλογικὴ Δύση ὑφίσταται, καθὼς πληκτρολογῶ αὐτὸ τὸ κείμενο, τὴν συντριπτικὴ ἧττα της στὴν Οὐκρανία, καὶ τὸ ἴδιο συμβαίνει στὴν Συρία (οἱ Ἀμερικανοὶ πιλότοι στρέφουν τώρα τὰ συστήματα στόχευσής τους στὴν προσπάθεια νὰ τρομάξουν τοὺς Ρώσσους πιλότους μὲ “lock on” στὴν Συρία) καὶ ἀλλοῦ καὶ ἡ ἀπελπισία εἶναι αἰσθητή.
Ἀλλὰ εἶναι ἡ παρέλαση τῆς Ἡμέρας τῆς Νίκης στὴν Κόκκινη Πλατεῖα ποὺ τοὺς πονάει περισσότερο, γιατί εἶναι ἡ ἡμέρα ποὺ ἡ Ρωσσία ἀποδεικνύει καὶ δηλώνει ἀπερίφραστα ποιὸς καὶ πῶς νίκησε τὸν γερμανικὸ ἐθνικοσοσιαλισμὸ καὶ γιατί αὐτὸ γίνεται γιὰ δεύτερη φορὰ σὲ παγκόσμια κλίμακα, αὐτὴ τὴν φορὰ νικῶντας μία ἀκόμη ἐπανάληψη τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἰδεολογίας ποὺ εἶναι γνωστὴ ὡς παγκοσμιοποίηση καὶ τὴν συμπυκνωμένη ἔκφρασή της μέσῳ τῆς Pax Americana, μέγα μέρος τῆς μυθολογίας τῆς ὁποίας οἰκοδομήθηκε στὴν κλοπὴ τῶν εὐσήμων γιὰ τὴν ἧττα τοῦ Χίτλερ. Τούτη τὴν φορά, ὅμως, εἶναι διαφορετικά – ποτὲ ξανὰ πόδι Ρώσσου στρατιώτη δὲν πρέπει νὰ πατήσῃ εὐρωπαϊκὸ ἔδαφος, ἀκόμα καὶ ὅταν θὰ φωνάξουν, καὶ θὰ τὸ κάνουν, γιὰ βοήθεια – ἀφῆστε τους νὰ ἀντιμετωπίσουν μόνοι τους αὐτὸ ποὺ ἔρχεται. Ἂν πεθάνουν, ἡ Εὐρώπη ἦταν ἤδη νεκρὴ ἐδῶ καὶ δεκαετίες πνευματικά· ὁ ἁπτὸς θάνατος θὰ εἶναι τὸ μόνο φυσικὸ ἀποτέλεσμα. Ἐν τῷ μεταξύ, σᾶς συγχαίρω ὅλους γιὰ τὴν Ἡμέρα τῆς Νίκης καὶ θέλω νὰ σᾶς ὑπενθυμίσω ὅτι ἡ ἱστορία τοῦ Β′ Παγκοσμίου Πολέμου στὴν Δύση δὲν εἶναι ἱστορία, μὲ κάποιες ἀξιοσημείωτες ἐξαιρέσεις, ἀλλὰ πρωτίστως πεδίο παραποιήσεων γιὰ νὰ δικαιολογηθοῦν οἱ συνεχιζόμενες ἄσχημες μεταλλάξεις τοῦ σύγχρονου “φιλελευθερισμοῦ”.
Τελικά, ὑπάρχει πολὺ μικρὴ διαφορὰ μεταξὺ τῶν ἐγκληματιῶν πολέμου στὴν Οὐάσιγκτον τοῦ 2023 καὶ τῶν ἐγκληματιῶν πολέμου στὸ Βερολίνο τοῦ 1941.
Ἀντρέι Μαρτυάνωφ: Τοὺς ἀπελευθερώσαμε… καὶ δὲν θὰ μᾶς συγχωρήσουν ποτὲ γι' αὐτό, ἄρθρο στὸ Reminiscence of the Future, 8 Μαΐου 2023.
«Τὸ ὄνομά σας εἶναι ἄγνωστο, οἱ πράξεις σας ἀθάνατες»
Σχετικὰ ἄρθρα
