Συνηθίζεται μετὰ τὴν λήξη τῆς κάθε μάχης νὰ γίνεται ἕνας ἀπολογισμός. Ἂς δοῦμε πῶς πῆγε αὐτὴ ἡ πρώτη σύγκρουση τῆς κλονιζομένης ἐλὶτ ἐναντίον ὅλων τῶν πολιτῶν.
Στὰ τέλη Νοεμβρίου 2019, ὁ καθηγητὴς ἱστορίας Γ. Μαργαρίτης εἶχε δώσει μιὰ σημαδιακὴ συνέντευξη στὸν 98.4, μιλῶντας γιὰ τὴν ἰδεολογία καὶ τὴν ἐξαιρετικὴ ἀγριότητα τῆς σημερινῆς, καὶ ὑπὸ κλονισμό, ἐλίτ.
“Ἐτοιμάζουν χειραγώγηση μέσῳ ἱστορίας γιὰ τὰ 200 χρόνια τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης. Λατινοποιοῦν τὴν κοινωνία, εἶναι ἀνάγκη τῆς πολιτικῆς ἐλὶτ ἡ πειθαρχία τῆς κοινωνίας”,
ὑποστηρίζει ὁ Γιῶργος Μαργαρίτης, καθηγητὴς σύγχρονης Ἱστορίας καὶ συγγραφέας, στὸν 98.4. Μιλᾶ γιὰ μία ἐπώδυνη διαδικασία γιὰ τοὺς πολίτες, τοὺς ὁποίους ἐπιχειροῦν νὰ ὑποτάξουν μὲ τὸ δόγμα περὶ νόμου καὶ τάξης , καθὼς καὶ μὲ ἰδεολογικὴ ἐπίθεση στὰ πιστεύω τους. Ταυτόχρονα ἐξήγησε πῶς κατὰ τὴν γνώμη του
“μέσα ἀπὸ προγράμματα καὶ δραστηριότητες γιὰ τὰ 200 χρόνια τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης θὰ ἐπιχειρηθεῖ ἡ πλαστογράφηση κι ἡ ἐνοχοποίηση τῆς Ἐπαναστατικότητας τῶν Ἑλλήνων ὡς Ἔθνος”.
Ἦταν μιὰ πρώτη γεύση τοῦ τὶ ἐρχόταν. Ἤδη ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες ἡ κυβέρνηση ἔκανε ἐπίδειξη ἰσχύος ἐπιβάλλοντας μὲ πρωτοφανὴ ἀγριότητα τὰ γελοῖα καὶ παντελῶς ἐπουσιώδη ἀντικαπνιστικὰ μέτρα, καὶ ἐπιτιθόμενη ἐπιλεκτικὰ σὲ συγκεκριμένους ἰδιαιτέρως ἀδύναμους ἀντιπάλους. Ἦταν αὐτὴ μιὰ γνήσια στρατηγικὴ τῶν δυνατῶν – ὅπως ἐνόμιζαν – ἢ μήπως σπασμωδικὲς ἀντιδράσεις ἀδυνάτων καὶ ὄχι ἰδιαιτέρως ἰσορροπημένων μυαλῶν ποὺ ἤθελαν νὰ προβάλλουν, δίχως νὰ ἔχουν, τὴν ἐπιθυμητὴ γι’ αὐτοὺς εἰκόνα δύναμης;
Σήμερα, καὶ μετὰ τὰ συμβάντα τοῦ τελευταίου τριμήνου, πιστεύω ἔχει δοθεῖ σαφὴς ἀπάντηση στὸ παραπάνω ἐρώτημα. Καὶ ὄχι μόνον σὲ αὐτό.
Συνηθίζεται μετὰ τὴν λήξη τῆς κάθε μάχης νὰ γίνεται ἕνας ἀπολογισμός. Ἂς δοῦμε πῶς πῆγε αὐτὴ ἡ πρώτη σύγκρουση τῆς κλονιζομένης ἐλὶτ ἐναντίον ὅλων τῶν πολιτῶν.
- Ἡ ἀντίδραση τῆς τωρινῆς κυβέρνησης (καὶ ἄλλων δυτικῶν κυβερνήσεων) στὸν Covid-19 ἦταν πραγματικά καταστροφική. Ξεκίνησε καταφεύγοντας στὴν ἄρνηση (μὴν ἀνησυχοῦμε, μιὰ γρίππη εἶναι, δὲν θὰ ἔρθῃ σὲ μᾶς), συνέχισε μὲ μιὰ ἀδιάκοπη παρέλαση χάους, ἀντιφατικῶν ὀδηγιῶν, καὶ ψεμμάτων γιὰ τὴν κατάσταση (ψεύτικοι ἀριθμοὶ περιστατικῶν, ψευδὴ αἴτια θανάτου, σκανδαλώδης καταγραφὴ θανάτων ἀπὸ ἄλλα νοσήματα κ.ο.κ.), γιὰ νὰ καταλήξῃ σὲ κοινότοπες ἀγριάδες ποὺ μᾶλλον θὰ ταίριαζαν σὲ κουτσαβάκια “τοῦ δρόμου”, ἐκφοβισμὸ καὶ πρόστιμα. Ἀπαιτῶντας δὲ νὰ “συμμορφωθοῦν” ἄνθρωποι ἐνήλικες καὶ ὥριμοι σὲ ἀπαιτήσεις ποὺ ξεπερνοῦσαν σὲ παραλογισμὸ ἀκόμη καὶ νήπιο (μήν βγαίνετε τὸ βράδυ, βάλτε μάσκα κι ἂς βλάπτῃ, συνωστισθεῖτε σὲ ὑπεραγορὲς καὶ μέσα συγκοινωνιῶν ἀλλὰ μὴν πᾶτε σὲ ἐκκλησία κ. ἄ.).
Ἀλλά τὴν μεγαλύτερη ἧττα ὑπέστη ἡ κυρίαρχη τῶν τελευταίων δεκαετιῶν “φιλελεύθερη” οἰκονομικὰ ἰδεολογία: τὸ πραγματικὸ αἴτιο ὅλης αὐτῆς τῆς χαοτικῆς ἀναταραχῆς καὶ παραλογισμοῦ ἦταν ὅτι ὁ τομέας τῆς δημόσιας ὑγείας εἶχε ὑποχρεωθεῖ νὰ λειτουργήσῃ μὲ ἀρχὲς κερδοσκοπίας, ἀνταγωνισμοῦ καὶ τεχνοκρατικῆς διαχείρισης τῶν ῥοῶν – ποὺ εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα τὴν μείωση χιλιάδων κλινῶν καὶ ἀναγκαίων μονάδων, τὴν καταστροφὴ τῶν ἀποθεμάτων ἰατρικοῦ ἐξοπλισμοῦ καὶ φαρμάκων, καθὼς καὶ τὴν αὐξανόμενη ἀβεβαιότητα ἑνὸς ἤδη μειωμένου καὶ κακοπληρωμένου προσωπικοῦ. Μὲ ἄλλα λόγια, ἐνσωματώσαμε ἕναν τομέα στὸ σύστημα τῆς ἀγορᾶς ποὺ εἶναι, ἐξ ὁρισμοῦ, ἐκτὸς ἀγορᾶς. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν μιὰ ἐκτεταμένη κατάρρευση τῆς ἱκανότητας τοῦ δημοσίου νοσοκομείου.
Ἀντιθέτως ἡ διαχείριση τῆς καταστάσεως σὲ ἄλλες χῶρες (ὅπως τῆς ἀν. Εὐρώπης) ποὺ δὲν εἶχαν ἐφαρμόσει τεχνοκρατικὲς καὶ ἀγοραῖες πολιτικὲς στὴν δημόσια ὑγεία ἦταν πολὺ πιὸ ἀποτελεσματικὴ καὶ δίχως ἀκρότητες. - Ἡ ἐπιστήμη καὶ εἰδικὰ τὸ τεχνοκρατικό της μέρος, ποὺ ἕως τώρα ἀπολάμβανε ἕνα πολὺ ὑψηλὸ στάτους, ἐδέχθη ἕνα τεραστίων διαστάσεων πλῆγμα ἀξιοπιστίας καὶ μεθόδων, καὶ μάλιστα στὶς πλεον δυσμενεῖς γι’ αὐτὴν συνθῆκες: ὅταν ὅλα τὰ φῶτα τῆς δημοσιότητος καὶ ἡ προσοχὴ τῶν πολιτῶν ἦταν στραμμένη ἐπάνω της.
Ἑνα διεθνὲς κι ἐκτεταμένο πλέγμα διαφθορᾶς ἦρθε ἔξαφνα στὸ φῶς, μὲ διαπλεκόμενους φορεῖς καὶ ὀργανισμοὺς ποὺ ἕως τώρα ἀπολάμβαναν μία ἄλλη εἰκόνα. Τὸ σκάνδαλο περιλαμβάνει σχεδὸν ὅλους τοὺς κύριους φορεῖς (ὀργανισμοὺς & ἱδρύματα) τῆς ἐλὶτ τῆς παγκοσμιοποίησης: ὁ Π.Ο.Υ., ἡ Παγκόσμια Τράπεζα, τὰ ἱδρύματα Gates καὶ Bloomberg, τὸ ἵδρυμα Rockefeller καὶ ἄλλοι ὀργανισμοὶ τῶν ἰδίων, τὰ πανεπιστήμια Harvard, Jons Hopkins καὶ ΜΙΤ, ὀργανώσεις-συνασπισμοὶ ὅπως Gavi, the Vaccine Alliance (μὲ συμμετοχὴ τῶν ἰδίων γνωστῶν ὀνομάτων), καθὼς καὶ μεγάλες φαρμακευτικὲς ὅπως ἡ Pfizer, ἡ GlaxoSmithKline, ἡ Novartis (ποὺ ἔχουν τὴν δική τους μακρὰ ἱστορία παρανομιῶν καὶ καταδικῶν).
Ἐντοπίσθηκαν ροὲς κεφαλαίων, διασυνδέσεις, συνέδρια, στρατηγικές, πολιτικὲς ἐπηρεασμοῦ νομοθεσιῶν σὲ πολλὲς χῶρες, ἀμέτρητα σκάνδαλα (πρόσφατα καὶ παρελθοντικά, δικαστικὲς ὑποθέσεις καὶ καταδίκες, καταχράσεις δημοσίων προϋπολογισμῶν, τεραστίου ὕψους κονδύλια… Ἦταν πραγματικὰ μιὰ χιονοστιβάδα ἀποκαλύψεων, καὶ μάλιστα πλήρως καταγεγραμμένων καὶ τεκμηριωμένων, ποὺ πέραν τῶν ἰδιωτικῶν συμφερόντων ἀφορᾶ πολλὲς χῶρες, πολλοὺς ὑπουργοὺς καὶ πολιτικὰ πρόσωπα τοῦ χώρου τῆς ὑγείας, καὶ πολλοὺς γραφειοκράτες.
Ἀδυνατοῦμε νὰ δοῦμε πῶς ἡ παγκοσμιοποιητικὴ ἐλὶτ θὰ συνέλθη μετὰ ἀπὸ αὐτὴν τὴν καταστροφικὴ ἐκθεσή της.
Ἡ κύρια συνέπεια ὅλων αὐτῶν ἦταν ὅτι γιὰ πρώτη φορὰ μέσα στοὺς τελευταίους δύο αἰῶνες βλέπουμε μιὰ ἰσχυρὴ ἀμφισβήτηση τῆς ἴδιας τῆς ἐπιστήμης καὶ τοῦ ρόλου της γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα. Δὲν πρόκειται γιὰ συνηθισμένη κριτική, ἀλλὰ ἀντιθέτως γιὰ τὴν ἀπαρχὴ μιὰς βαθιᾶς ὑπαρξιακῆς κρίσης, ποὺ φθάνει μέχρι τὰ θεμέλια ὅλης τῆς σύγχρονης ἐπιστήμης. -
Οἱ πολίτες στὴν συντριπτική τους πλειοψηφία δέχθηκαν ἕνα ἰσχυρὸ σόκ. Μέσα σὲ ἐλάχιστο χρονικὸ διάστημα εἶδαν τὴν νομιμότητα τῆς ἐξουσίας πολλῶν κυβερνήσεων νὰ ἀκυρώνεται, τὴν ἀξιοπιστία τῶν πιὸ φημισμένων ἐπιστημόνων καὶ ὀργανισμῶν νὰ καταρρέῃ, καὶ τὴν ἐμπιστοσύνη στὴν διασφάλιση στοιχειωδῶν πολιτικῶν ἐλευθεριῶν τους νὰ χάνεται.
Αὐτὸ δὲν ἦταν ἕνα σὸκ τῶν ὀλίγων καὶ συνειδητοποιημένων πολιτῶν (ποὺ ἄλλωστε αὐτοὶ ἔπαθαν ἀρκετὰ ἔτη νωρίτερα). Ἐπρόκειτο γιὰ σὸκ ποὺ ἐπηρέασε τὸ μεγαλύτερο μέρος, τὴν συντριπτικὴ πλειοψηφία, διαπερνῶντας ὅλες τὶς μορφωτικές, οἰκονομικές, πολιτικές, καὶ θρησκευτικὲς κατηγορίες καὶ βαθμίδες τους.
Ἄμεση συνάρτηση αὐτοῦ τοῦ σὸκ ἦταν ἡ ταχύτατα, σχεδὸν μὲ γεωμετρικὴ πρόοδο, διαδιδόμενη πληροφορία ἀπὸ ἀμέτρητους ἀνθρώπους ἐντὸς κι ἐκτὸς Ἑλλάδος – μὲ τὸ ἐπιπλέον ἀσυνήθιστο στοιχεῖο τῆς καθαρότητος κι ἀκριβείας. Ὡσὰν νὰ ὑπῆρχε ἤδη ἕνα δομημένο Ὑπερδίκτυο, ἀποτελούμενο ἀπὸ μικρούς, μεσαίους, καὶ μεγάλους ἀνθρώπινους κόμβους, ποὺ σὲ πραγματικὸ χρόνο ἀνακάλυπτε, ἐπεξεργαζόταν, καὶ διένειμε στοιχεῖα μὲ συνεχῆ ἔλεγχο ἀκριβείας καὶ ἀσταμάτητη ἀνατροφοδότηση – δηλαδὴ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς κάθε διανομῆς ἐφόσον ἐπεξεργαζόταν καὶ ζυμωνόταν καὶ κατέληγε σὲ γνώση, ἐπαναεισαγόταν στὴν ὅλη αὐτὴν δομὴ μαζὶ μὲ νέα στοιχεῖα, καὶ ξανὰ ἀπὸ τὴν ἀρχή.
Ξαναδιαβάστε τὴν παραπάνω παράγραφο.
Ὁ ἀπολογισμὸς τῆς πρῶτης αὐτῆς παγκοσμίου ἐμβελείας μάχης ὁλοκληρώνεται ἐδῶ. Ὅσο γιὰ τὸ ποιὰ θὰ εἶναι ἡ ἐπόμενη μάχη, αὐτὸ εἶναι ἤδη γνωστό. Ὄχι πιὰ ὁ χῶρος τῆς δημ. ὑγείας, ἀλλὰ αὐτὸς τῆς ροῆς τῆς πληροφορίας καὶ τῶν σχετικῶν τεχνολογιῶν ἢ μέσων.
Στὴν Ἐποχὴ τῆς Πληροφορίας, τὰ πετρέλαια ἢ τὰ ἐδάφη ἢ ὅ,τι ἄλλο ἦταν δεδομένο στὶς συγκρούσεις τοῦ περασμένου αίῶνος ἔχουν περάσει σὲ δεύτερη μοίρα. Ὁ ἔλεγχος τῆς πληροφορίας καὶ συγκεκριμένα αὐτῆς ποὺ μετουσιώνεται σὲ Γνώση, εἶναι τὸ τωρινὸ πεδίο συγκρούσεως αὐτῶν τῶν δύο στρατοπέδων. Ὅποιος κατορθώσει νὰ τὴν ἐλέγξῃ καὶ νὰ τὴν ἀποκρύψῃ ἢ ὅποιος κατορθώσει νὰ τὴν ἀπελευθερώσῃ καὶ νὰ τὴν διανείμῃ θὰ νικήσῃ.
Λαμβάνοντας ὑπόψιν τὰ ἐφόδια ποὺ ἔχει ἡ κάθε πλευρὰ στὴν διάθεσή της καὶ τὸ εἶδος τῶν μέσων ποὺ χρησιμοποιοῦνται, μιὰ τέτοια σύγκρουση καὶ σὲ τέτοια ἔκταση δὲν ἔχει ἕως τώρα συμβῇ στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία.
Πλέουμε σὲ ἀχαρτογράφητα νερά.
Σχετικὰ ἄρθρα
