• The Black Lung Lie – Γιὰ ὁποιονδήποτε ἔχει περάσει ἔστω καὶ λίγο διάστημα ἐργαζόμενος σὲ νεκροτομεῖα, εἶναι καλῶς γνωστὸ ὅτι δὲν ὑπάρχει ὁποιαδήποτε διαφορὰ στοὺς πνεύμονες ὅσων καπνίζουν καὶ ὅσων δὲν καπνίζουν, καὶ μάλιστα εἶναι ἀδύνατον νὰ διακριθοῦν μὲ μιὰ νεκροψία. Τὸ παραμύθι τοῦ μαύρου πνεύμονα κατασκευάστηκε ἐξ ὁλοκλήρου σὲ γραφικὰ προγράμματα Η/Υ καὶ προωθήθηκε μὲ εἰδικὰ μελετημένη ἐκστρατεία ψυχολογικῆς ἐπίθεσης / συμπεριφορισμοῦ.
  
  
• Passive smoking causes no harm – Ἡ μεγάλη κρατικὴ ἔρευνα τοῦ γερμανοῦ καθηγητῆ Ρομάνο Γκρισχάμπερ (Romano Grieshaber) μὲ τὸ μεγαλύτερο δεῖγμα παγκοσμίως, περί τὰ 6 ἐκατομμύρια ἐργαζόμενους στὸν τομέα τῆς ἑστίασης & ψυχαγωγίας, ἔδειξε ὅτι γενικὰ δὲν ὑφίσταται καμμία διαφορὰ στὴν ὑγεία ὅσων ἐργάζονται σὲ ἐσωτερικοὺς χῶρους μὲ κάπνισμα καὶ ὅταν παρατηροῦνται διαφορές, αὐτὲς δείχνουν καλλίτερη ὑγεία ἀπὸ τὸν μέσο ὅρο τοῦ περιβάλλοντός τους. Λόγω τῶν συμπερασμάτων του ἀπειλήθηκε μὲ ἀπόλυση, καὶ ὑπέστη ἐκφοβισμό. Στὸ βιβλίο του, Passivrauchen – Götterdämmerung der Wissenschaft, ἀπεκάλυψε μεταξὺ ἄλλων καὶ τὸ πολιτικὸ παρασκήνιο πίσω ἀπὸ τὶς ὀδηγίες καπνοαπαγόρευσης τῆς ΕΕ. 
  
  
• Convention on Tobacco Control in EU (Σύμφωνο γιὰ τὸν Ἔλεγχο τοῦ Καπνοῦ στὴν ΕΕ)  – Ἕνα ἀπὸ τὰ πλέον ντροπιαστικὰ καὶ κατάπτυστα “νομοθετήματα” τῆς ΕΕ ἦταν τὸ ναζιστικῆς προελεύσεως ἀντικαπνιστικό, ποὺ ὑπεγράφη σκιωδῶς τὸν Ἰούνιο 2003. Σήμερα, βάσει αὐτοῦ πολλὲς χῶρες στὴν ΕΕ διεξάγουν σκοταδιστικὰ προγράμματα δολοφονίας πολιτῶν – ναί, δολοφονίας! – διὰ τῆς ἄρνησης περίθαλψης στὸ ‘δημόσιο’ ἰδιωτικοποιημένο σύστημα ὑγείας ὑπὸ τὸ πρόσχημα τοῦ καπνίσματος. Αὐτὸ προέρχεται ἀπευθείας ἀπὸ τὸ ἰδεολογικὸ κίνημα τῆς Φυλετικῆς Ὑγιεινῆς γιὰ τὴν βελτίωση τῆς “Ἄριας φυλῆς”: ἕνας σωρὸς ἀπὸ ψευδεπιστημονικὲς γελοιότητες, σκοταδιστικὲς προκαταλήψεις καὶ ἀχαλίνωτη κακοήθεια.
  
  
• Anti-smoking experts paid by Big Pharma – Θὰ περίμενε κανεῖς ὅτι ἡ πολύκροτη τριετῆς δικαστικὴ ὑπόθεση στὴν Οὐάσινγκτον ἀπέναντι στὶς χαλκευμένες ἐκθέσεις – στὶς ὁποῖες βασίστηκε ὁλόκληρη ἡ καπνοαπαγόρευση καὶ ποὺ οἱ συντάκτες τους ἦταν στὸ μισθολόγιο μεγαλοφαρμακευτικῶν ἑταιρειῶν – μὲ τελικὴ ἐκδίκαση τὸ 2014, θὰ συνοδευόταν ἀπὸ αὐστηρὲς ποινὲς καθὼς καὶ μεγάλη κάλυψη στὰ ΜΜΕ. Συνέβη ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο. Οἱ ἔνοχοι διέφυγαν μὲ ἐλάχιστες ἀπώλειες, καὶ ἡ λογοκρισία τοῦ τύπου ἦταν καὶ παραμένει ἀπόλυτη. Ἐδῶ θὰ βρεῖτε τὴν πλήρη κάλυψη καθὼς καὶ συνδέσμους στὰ ἐπίσημα δικαστικὰ πρακτικά.
  
  
• Lifestyle, health, and health promotion in Nazi Germany – Στὴν ναζιστικὴ Γερμανία διεξήχθη ὁ κύριος ὄγκος τῆς ψευδεπιστημονικῆς “ἔρευνας” κατὰ τοῦ καπνίσματος (ποὺ ἀνεσύρθη αὐτούσια καὶ ἐπαναπροωθήθη ἀπὸ τὸ ’50 καὶ μετά) ἀκολουθούμενη ἀπὸ μιὰ ἔντονη ἐκστρατεία καπνοαπαγόρευσης. Παρόμοια ἐκστρατεία ἀκολούθησε καὶ γιὰ τὰ οἰνοπνευματώδη. Ἡ προώθηση αὐτῶν τῶν τρόπων ζωῆς ταίριαζαν μὲ τὸ ἰδεολογικὸ κίνημα τῆς Φυλετικῆς Ὑγιεινῆς, ἀλλὰ συγκάλυπταν ταυτόχρονα τὸ γεγονός ὅτι ἡ ὑγεία στὴν ναζιστική Γερμανία εἶχε ἐπιδεινωθεῖ, ἡ χρήση ναρκωτικῶν οὐσιῶν εἶχε αὐξηθεῖ, καὶ ἡ χορήγηση κρυσταλλικῆς μέθης στὰ ναζιστικὰ στρατεύματα γινόταν κατὰ κόρον.
  
  
• Smoking and health promotion in Nazi Germany – Ὁ καπνός θεωροῦταν ἀπὸ καιρό ἕνα πιθανὸ “γενετικὸ δηλητήριο” ἀπὸ τὸ ἰδεολογικὸ κίνημα τῆς Φυλετικῆς Ὑγιεινῆς στὴν ναζιστικὴ Γερμανία, καὶ ἦταν σαφὲς ὅτι ἡ μεγάλη ἐπιμονὴ γιὰ τὸν ὑγιεινιστικὸ στόχο τῆς καπνοαπαγόρευσης ἦταν στενὰ συνδεδεμένη μὲ τὸν στόχο τῆς γενικῆς βελτίωσης της “Ἄριας φυλῆς”. Ἐπικεφαλῆς τῆς ἀντικαπνιστικῆς ἐκστρατείας ἦταν ὁ δρ. Κάρλ Ἄστελ, μέλος τῶν SS καὶ διευθυντῆς τοῦ Ἰνστιτούτου τῆς Γένα (Jena) γιὰ τὴν Φυλετικὴ Πολιτική καὶ τὴν Ἀνθρώπινη Γενετικὴ καθὼς καὶ τοῦ Ἰνστιτούτου γιὰ τὸν Ἀγῶνα Ἐνάντια στοὺς Κινδύνους τοῦ Καπνοῦ· ἦταν μάλιστα περιβόητος γιὰ τὸ ὅτι συνήθιζε νὰ ἁρπάζῃ τὰ τσιγάρα ἀπὸ τὰ στόματα φοιτητῶν, στὸ πλαίσιο τῆς έκστρατείας του κατὰ τῆς “φυλετικῆς ἀλλοίωσης”. Τὸ τέλος τοῦ Ἄστελ ἦταν ἀναμενόμενο: αὐτοκτόνησε στὴν φυλακή, καθὼς περίμενε τὴν καταδίκη του γιὰ ἐγκλήματα κατὰ τῆς ανθρωπότητας, στὶς δίκες τῆς Νυρεμβέργης.
  
  
• Οἱ βιολογικοὶ στρατιῶτες τοῦ Χίτλερ – Ντοκυμαντὲρ γιὰ τὴν ἐπιστήμη καὶ τὴν ἠθικὴ στὸ Τρίτο Ράιχ. Ἡ πρακτικὴ τῆς εὐγονικῆς καὶ τῆς εὐθανασίας στὴν ὑπὸ ναζιστικὴ κατοχὴ Εὐρώπη.

(Γιὰ τὶς πορεῖες μὲ τοὺς ναζιστικοὺς πυρσούς):

«Κοιτάζω αὐτὸ τὸ ποτάμι τῆς φωτιᾶς καὶ προσπαθῶ νὰ καταλάβω ποιὰ βαθειὰ νοήματα κρύβονται σὲ αὐτὲς τὶς ἐπιδείξεις φωτιᾶς; Λοιπόν, σίγουρα ἔδειχναν τὴ δύναμη τῆς νέας τάξης πραγμάτων. Τρομοκρατοῦσαν καὶ ἐνθουσίαζαν τοὺς ἁπλοϊκοὺς κοινοὺς θνητούς. Ἀλλὰ νομίζω ὅτι ὁ κύριος σκοπὸς τῶν Ναζὶ ἦταν νὰ μετατρέψουν τοὺς πολιτισμένους ἀνθρώπους σὲ βαρβάρους, καὶ αὐτὸ ἔπρεπε νὰ γίνει μέσα σὲ μία πανηγυρικὴ ἀτμόσφαιρα, ὥστε οἱ βάρβαροι νὰ αἰσθάνονται ὅτι γίνονται ἥρωες. Τὸ Τρίτο Ράιχ χρειαζόταν ἀπεγνωσμένα τέτοιους βαρβάρους ἕτοιμους γιὰ ὅλα. Χρειαζόταν βαρβάρους κυρίως γιὰ νὰ καταστρέψῃ ὁτιδήποτε ἀντιστεκόταν καὶ στεκόταν στὸ δρόμο τοῦ ναζισμοῦ. Τὸ πρῶτο τους χτύπημα τὸ ἐπέφεραν στοὺς κομμουνιστές, οἱ ὁποῖοι στάλθηκαν σὲ στρατόπεδα συγκέντρωσης καὶ φυλακές. Στὴ συνέχεια ἦρθε ἡ σειρὰ τῶν σοσιαλδημοκρατῶν, τῶν συνδικαλιστικῶν ἡγετῶν, τῶν ἐργατῶν ἀγωνιστῶν, τῶν συντακτῶν περιοδικῶν, ἐφημερίδων καὶ ραδιοφωνικῶν σταθμῶν – ὅλων ἐκείνων ποὺ τόλμησαν νὰ σκεφτοῦν διαφορετικὰ ἀπὸ τὸν Χίτλερ.

…Πῶς κατάφεραν αὐτοὶ οἱ ἡμιμαθεῖς, αὐτάρεσκοι καὶ στενόμυαλοι ἄνθρωποι νὰ μετατρέψουν τοὺς ἀνθρώπους σὲ μαινόμενους βαρβάρους;»

Πίστευαν καὶ αὐτοὶ στὴν ἐπιστήμη.
(Γιὰ τὸν ρατσισμὸ τῶν Ναζὶ καὶ τὴν τυφλὴ πίστη στὴν ἐπιστήμη καὶ τὶς πεποιθήσεις τῆς κρανιολογίας):

«Ἡ Γερμανία πρέπει νὰ καθαριστῇ ἀπὸ τὸν λάθος τύπο κρανίου. Ἔτσι ἡ Γερμανία πρέπει νὰ ἐξαγνιστῇ. Ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι μὲ τὸν λάθος τύπο κρανίου, ποὺ κατάφεραν νὰ φύγουν ἀπὸ τὴ χώρα πρὶν νὰ εἶναι πολὺ ἀργά, σώθηκαν. Ἀλλὰ ἡ μοῖρα ἐκείνων ποὺ δὲν ἤθελαν ἢ δὲν τόλμησαν νὰ φύγουν, ἦταν πολὺ χειρότερη».

Οἱ ὁμιλίες τοῦ Χίτλερ.

→ Μόνο οἱ Γερμανοὶ ἀντιπροσωπεύουν ἕνα ἀληθινὸ ἔθνος ἡγετῶν, ποὺ γεννήθηκαν γιὰ νὰ κυριαρχήσουν σὲ ὁλόκληρο τὸν κόσμο.
→ Ἀλλὰ οἱ Σλάβοι ἦταν ἡ ἔμφυτη φυλὴ τῶν σκλάβων. Ἦταν ἀπαραίτητο νὰ ἐξαλειφθῇ ἡ πλειοψηφία τῶν Ρώσσων καὶ ὁ ὑπόλοιπος πληθυσμὸς δὲν ἔπρεπε νὰ μορφωθῇ.
→ Οἱ Οὐκρανοὶ θὰ ἔπρεπε νὰ λάβουν χάντρες, ὅπως ὅλα τὰ ἀποικιοκρατούμενα ἔθνη.
→ Οἱ Ἄραβες ἦταν “λουστραρισμένοι πίθηκοι” καὶ οἱ Ἰταλοὶ ἦταν τεμπέληδες.
→ Ὑπῆρχε μόνο ἕνας ἀξιοπρεπὴς ἄνθρωπος μεταξὺ τῶν Ρουμάνων – ὁ Ἀντονέσκου.
→ Ἡ Ἐλβετία ἦταν ἕνα “σπυρὶ στὸ πρόσωπο τῆς Εὐρώπης”.
→ Καὶ ἂν οἱ Γερμανοὶ δὲν δείξουν δύναμη πνεύματος, πρέπει νὰ ἐξαλειφθοῦν καὶ αὐτοί.

“Σὲ γενικὲς γραμμὲς ἐγώ, καὶ μόνο ἐγώ, ἔχω τὸ δικαίωμα νὰ ἀποφασίσω ποιὸ ἔθνος θὰ ὑπάρχει καὶ ποιὸ ἔθνος πρέπει νὰ ἐξοντωθῇ”.

Συνηθισμένος φασισμός – (μὲ ἀγγλικοὺς ὑπότιτλους)

Ἡ ταινία βασίζεται ἐξ ὁλοκλήρου σὲ χρονογραφήματα κινηματογραφιστῶν καὶ φωτογράφων ἀπὸ τὴν Γερμανία, τὴν Σοβιετικὴ Ἕνωση, τὴν Ἀμερική, τὴν Ἰταλία, τὴν Ἀγγλία καὶ ἄλλες χῶρες, σὲ πρωτότυπα ντοκουμέντα ἀπὸ πολυάριθμα ἱστορικὰ ἀρχεῖα. Ὅλη ἡ κινηματογραφικὴ παραγωγὴ συνοδεύεται ἀπὸ τὴ φωνὴ τοῦ σκηνοθέτη Mikhail Romm ποὺ ἀκούγεται στὰ παρασκήνια.

Μὲ θυμὸ καὶ πόνο, μὲ βαθιὰ θλίψη καὶ μερικὲς φορὲς μὲ φονικὴ εἰρωνεία, σχολιάζει τὰ γεγονότα, προβληματίζεται γιὰ τὴν δικτατορία καὶ τοὺς δικτάτορες, γιὰ τὸ πλῆθος ποὺ τοὺς ὑπακούει καὶ τοὺς θεοποιεῖ, συνομιλῶντας ἐμπιστευτικὰ μὲ τὸν θεατή. Μὲ τὴν ἐξαιρετικὴ ταινία του, ὁ Μ. Romm ἄνοιξε ἕναν νέο δρόμο στὴν ἀνάπτυξη τοῦ κινηματογραφικοῦ ντοκυμαντέρ.